Pod koniec XIX wieku, wszystkie prace malarskie wykonywane były pędzlem. Malowano obrazy, budynki, meble, wagony konne, a nawet pojawiające się już powozy bezkonne. Jak możesz się domyślać, realizacja takich prac była bardzo czasochłonna.
Sprawdź, co znajdziesz w artykule:
Kilometry ścian Binksa
Malowanie ręczne z czasochłonnego zadania, stało się wyzwaniem dla Josepha Binksa. W 1887 roku pracował on jako kierownik konserwacji w jednym ze sklepów w Chicago. Firma, w której pracował, była odpowiedzialna za regularne wybielanie ścian piwnic sklepu. Żmudne, wielotygodniowe prace, zmotywowały Binksa do działania. Utworzył on maszynę, która składała się z ręcznie obsługiwanej pompy, naczynia do utrzymywania cieczy pod ciśnieniem oraz węża z dyszą na końcu. Wtłoczył wybielacz do zbiornika, a następnie przepompowano go pod ciśnieniem, przez pompę ręczną, aż przez dyszę na końcu węża.
Piwnica Marshall Field’s, za wybielanie której był odpowiedzialny Joseph, nigdy nie wyglądała lepiej.
Wystawa w 1893 roku i dalszy rozwój wizji Binksa
Kiedy w 1893 roku, miała odbyć się Kolumbijska Wystawa w Chicago, jeszcze na kilka dni przed jej otwarciem, większość budynków i pomieszczeń wystawy, wciąż nie była gotowa na przyjazd odwiedzających z całego świata. Z pomocą przyszedł Joseph i jego maszyna, dzięki której wszystkie ściany lśniły bielą.
Spowodowało to ciągłe zainteresowanie urządzeniem Binksa. Nie tylko wybielacz mógł być tłoczony przez jego urządzenie, ale także środki do dezynfekcji, czy owadobójcze. Dzięki Josephowi Binksowi rozwinęła się działalność rolnicza na całym świecie na początku XX wieku.
Ból gardła, a rozwój technologii natryskowej
Mówiąc o pionierach w technologii natryskowej, tuż obok Josepha Binksa, należy przedstawić dr. Allena DeVilbissa. To lekarz, który w 1888 roku, w stanie Ohio, jest specjalistą w leczeniu schorzeń uszu, nosa czy gardła. Zastanawiał się, w jaki sposób może skutecznie wyleczyć ból gardła u swoich pacjentów – był sfrustrowany tym, że podawane płynne lekarstwa właściwie od razu były połykane. Dr DeVilbiss skonstruował urządzenie, poprzez połączenie gumowej bańki, rurki i podstawy puszki po olejku. Jeśli brzmi to znajomo to masz rację – tak powstał pierwszy atomizer.
Ściśnięcie bańki powodowało przepchnięcie powietrza przez górną część rurki, ciśnienie się obniżało i powodowało to wypełnienie lekarstwem częściowej próżni. Przy spotkaniu ze strumieniem powietrza, drobne, rozpylone cząsteczki płynnego leku mogły osadzić się na gardle pacjenta. W ten sposób, lek miał czas na działanie ze stanem zapalnym gardła.
Według tej zasady działają do dziś pistolety natryskowe z zasysaniem.
Rozwój urządzenia dr DeVilbissa w 1907 roku
Syn Allena – Thomas, rozwinął w 1907 roku wynalazek ojca, w efekcie czego powstał pierwszy ręczny pistolet natryskowy zasilany powietrzem. Poprzez wdmuchiwanie sprężonego powietrza w górę zanurzonej w cieczy rurki ssącej, stworzył kontrolowany wzór rozpylonego materiału. Jego urządzenie doskonale sprawdziło się w przemyśle meblarskim, znacznie skracając czas niezbędny do wykończenia przedmiotów.
Pierwszy sprzedany pistolet ręczny natryskowy
Rozwojowi technologii dysz, sprzyjały rozwijające się procesy produkcyjne, ponieważ wykorzystywana była woda, która je chłodziła. Popularnym rozwiązaniem było stosowanie napowietrzania wody, dzięki czemu rozpraszane było ciepło. Ciągle poszerzana wiedza na temat kształtów, rozmiarów i umiejscowienia otworów dysz, pozwoliła Binksowi usprawnić prace jego opryskiwaczy ciśnieniowych.
W 1919 roku Joseph Binks zaprezentował swój pierwszy ręczny natryskowy pistolet, działający przy użyciu sprężonego powietrza, i sprzedał go… producentowi farbowania dywanów.
Branża motoryzacyjna i pierwsze pneumatyczne pistolety natryskowe
Do 1924 roku w branży motoryzacyjnej, prace wykończeniowe wykonywano przy użyciu pędzli. Nawet gdy proces linii montażowej został już usprawniony, to nadal wąskim gardłem pozostawał proces lakierowania. Wdrożenie pneumatycznych pistoletów natryskowych umożliwiło redukcję wytwarzania samochodu z miesiąca, do około tygodnia.
Dalsze usprawnienia techniki natryskowej
Kolejnym skokiem w szybkości malowania automatycznego, była optymalizacja doboru farb, ale także ulepszenie ich jakości. W latach 30. XX wieku wprowadzono możliwość efektywnej zmiany koloru natryskiwanej farby. Lata czterdzieste to widoczny wzrost sprzedaży pistoletów natryskowych. Rozpoczęto natryskiwanie nie tylko farby, czy barwników, ale nawet kremu na ptysie w branży cukierniczej.
Zastosowanie pistoletów natryskowych podczas wojny
Oliwkowozielona i szara farba były nanoszone niemalże wszędzie – na pojazdy wojskowe, statki, czy łuski bomb. Zapotrzebowanie na malarzy pistoletami natryskowymi, zaowocowało po zakończeniu wojny w gotowość na rynku pracy, między innymi w branży motoryzacyjnej.
Późniejsze lata to natrysk elektrostatyczny, systemy dwukomponentowe, malowanie proszkowe.
Ciągły rozwój technologii natryskowej
Ponad stuletnia historia pistoletów natryskowych trwa nadal. Obecne firmy wciąż szukają nowych rozwiązań, usprawnień, efektywniejszej i bardziej komfortowej pracy operatorów. W DASTEK solutions na bieżąco śledzimy te działania, i dlatego współpracujemy z czołowymi firmami w branży natryskowej – WIWA, Larius czy Walther Pilot.
